இந்திய பி-பள்ளிகளில் AI புரட்சி: திறன் பற்றாக்குறை சவாலும், நெறிமுறை கேள்விகளும்

வேகமாக மாறிவரும் உலகப் பொருளாதாரச் சூழலில், செயற்கை நுண்ணறிவு (Artificial Intelligence – AI) என்பது இனி ஒரு விருப்பப் பாடம் அல்ல; அது வணிக மேலாண்மை (Business Management) படிப்புகளின் அத்தியாவசிய அங்கமாக மாறி வருகிறது. இந்திய மேலாண்மைக் கல்வி நிறுவனங்கள் (B-Schools) AI-ஐத் தங்கள் பாடத்திட்டத்தில் வேகமாக இணைத்து வரும் நிலையில், அதனைப் போதிக்கும் ஆசிரியர்கள் மத்தியில் நிலவும் திறன் பற்றாக்குறை மற்றும் நெறிமுறை சார்ந்த கவலைகள் ஒரு பெரிய சவாலாக உருவெடுத்துள்ளன.

வேகமான நுழைவு, குறைந்த நிபுணத்துவம்

இந்தியாவில் உள்ள பி-பள்ளிகளில் AI-ஐப் பாடத்திட்டத்தில் சேர்ப்பதற்கான ஆர்வம் அதிகமாக உள்ளது. பாதிக்கும் மேற்பட்ட (சுமார் 50 சதவீதத்திற்கும் அதிகமான) ஆசிரியர்கள் AI தொழில்நுட்பம் வணிக உலகிலும், கல்வித் துறையிலும் மகத்தான மாற்றங்களை உருவாக்கும் திறனைக் கொண்டுள்ளது என்பதை ஒப்புக்கொள்கின்றனர். மாணவர்களுக்கு எதிர்காலத் தேவைக்கேற்பப் பயிற்சி அளிக்க AI-ஐப் பயன்படுத்துவது அவசியம் என்பதையும் அவர்கள் உணர்ந்துள்ளனர்.

ஆனால், இந்த வேகமான மாற்றத்திற்கு ஏற்றபடி, ஆசிரியர்களின் நிபுணத்துவம் இல்லை என்பதே அதிர்ச்சியளிக்கும் உண்மை.

புள்ளிவிவரம்: இந்திய பி-பள்ளி ஆசிரியர்களில் 7 சதவீதம் பேர் மட்டுமே தங்களை AI துறையில் நிபுணர்களாக (Experts) கருதுகின்றனர். 

இந்த மிகப்பெரிய இடைவெளி, மாணவர்களின் கல்வித் தரத்தை நேரடியாகப் பாதிக்கிறது. நிபுணத்துவம் குறைந்த ஆசிரியர்கள் மூலம், AI இன் ஆழமான மற்றும் நடைமுறைப் பயன்பாட்டினை மாணவர்களுக்குக் கற்றுத் தருவது என்பது சாத்தியமற்றது. இதனால், மாணவர்கள் வெறும் கோட்பாட்டு அறிவை மட்டும் பெற்று, நடைமுறை உலகில் AI கருவிகளைக் கையாள்வதில் சிரமத்தை எதிர்கொள்ள நேரிடுகிறது.

முன்னேற்றத்தைத் தடுக்கும் சவால்கள் 

AI தொழில்நுட்பத்தை முழுமையாகப் பயன்படுத்தவும், அதன் மூலம் சிறந்த நிர்வாகிகளை உருவாக்கவும் இந்தப் பி-பள்ளிகள் முனைந்தாலும், மூன்று முக்கியக் கவலைகள் அவற்றின் முன்னேற்றத்தின் வேகத்தைக் குறைக்கின்றன:

1. நெறிமுறைகள் சார்ந்த கவலைகள் (Ethics Concerns): AI என்பது பாரபட்சம் (Bias), தரவுப் பாதுகாப்பு (Data Privacy) மற்றும் பொறுப்புக்கூறல் (Accountability) போன்ற பல நெறிமுறைச் சிக்கல்களை உள்ளடக்கியது. வணிக நிர்வாகத்தின் எதிர்காலத் தலைவர்களாக வரவிருக்கும் மாணவர்கள், இந்த நெறிமுறைகளைப் பற்றி ஆழமாகப் புரிந்துகொள்ள வேண்டியது அவசியம். ஆனால், இதனைப் போதிப்பதற்கான தெளிவான வழிகாட்டுதல்கள் ஆசிரியர்களிடம் இல்லை.
2. துல்லியம் மற்றும் நம்பகத்தன்மை (Accuracy and Reliability): AI மாதிரிகள் மற்றும் கருவிகள் சில சமயங்களில் பிழையான அல்லது நம்பகத்தன்மையற்ற முடிவுகளை வழங்கக்கூடும். இந்தத் துல்லியமின்மையை எவ்வாறு கண்டறிவது, அதை எவ்வாறு மனித மேற்பார்வையின் கீழ் சரிசெய்வது என்பது குறித்த முறையான பயிற்சி ஆசிரியர்களுக்குக் கிடைக்கவில்லை.
3. ஆசிரியப் பயிற்சித் திட்டங்கள் (Lack of Training): ஆசிரியர்களின் தற்போதைய AI அறிவுக்கும், பாடத்திட்டத்தின் தேவைக்கும் இடையே உள்ள இடைவெளியைக் குறைக்க, தரமான மற்றும் தொடர்ச்சியான பயிற்சித் திட்டங்கள் இல்லாதது பெரிய தடையாக உள்ளது. ஆசிரியர்களை மேம்படுத்தாமல், பாடத்திட்டத்தை மட்டும் அறிமுகப்படுத்துவது, கல்விச் சீர்திருத்தத்தின் நோக்கத்தை நிறைவேற்றாது.

தீர்விற்கான பாதை

இந்திய பி-பள்ளிகள் இந்த சவால்களைத் திறம்பட எதிர்கொள்ள வேண்டுமெனில், மூன்று முக்கிய நடவடிக்கைகளில் கவனம் செலுத்த வேண்டும்:

1. ஆசிரிய மேம்பாட்டுக்கு அதிக முதலீடு: AI மற்றும் தரவு அறிவியல் (Data Science) குறித்த சிறப்புச் சான்றிதழ் படிப்புகளிலும், தொழிற்துறையுடன் (Industry) இணைந்து ஆசிரியர்களுக்கான செயல்திட்டப் பயிற்சிகளிலும் (Project-Based Training) நிர்வாகம் அதிக முதலீடு செய்ய வேண்டும்.
2. கலைத்திட்ட சீரமைப்பு: AI பயன்பாட்டின் நெறிமுறை மற்றும் சட்ட அம்சங்களை (Legal aspects) முக்கியப் பாடங்களாகச் சேர்க்க வேண்டும். வெறுமனே தொழில்நுட்பம் கற்பிப்பதைவிட, அதை வணிக முடிவெடுத்தலில் (Business Decision Making) எப்படிப் பயன்படுத்துவது என்பதைக் கற்றுத்தர வேண்டும்.
3. கூட்டுறவு அணுகுமுறை (Collaborative Approach): முன்னணி AI நிறுவனங்கள் மற்றும் உலகளாவிய பல்கலைக்கழகங்களுடன் கைகோர்த்து, ஆசிரியர்களுக்குப் புதிய கற்பித்தல் முறைகளையும் (Pedagogy), AI கருவிகளையும் அறிமுகப்படுத்த வேண்டும்.

இந்தியா, உலகளாவிய வணிகத் தலைவர்களை உருவாக்க விரும்பினால், இந்த AI யுகத்தில் ஆசிரியர்களின் நிபுணத்துவத்தை அதிகரிப்பதும், நெறிமுறை சார்ந்த கல்வியை உறுதி செய்வதும் அத்தியாவசிய தேவைகளாகும். இல்லையெனில், இந்திய பி-பள்ளிகளின் இந்த AI முயற்சி அதன் முழுத் திறனையும் அடையத் தவறிவிடும்.